Onderweg met Maximilian Semsch op de Alb-crossing

Over de Zwabische Alb met de eBike 

Onderweg met Maximilian Semsch op de Alb-crossing

Over de Zwabische Alb met de eBike 

De Zwabische Alb is absoluut een van de mooiste middelgebergten van Duitsland en strekt zich vanaf Donauwörth tot Tuttlingen uit over een oppervlak van bijna 6.000 km². Door dit gebied loopt de veeleisende fietsroute "Alb-crossing", die ik 250 km lang heb gevolgd en waarbij 4.200 hoogtemeters zijn afgelegd. Wie het graag sportief wil hebben en houdt van uitdagingen, raakt vast enthousiast van de Alb-crossing.

Gemakkelijke heenreis met de trein

Mijn heenreis verliep gemakkelijk met de trein, eerst naar Stuttgart en vervolgens verder met de S-Bahn naar Kirchheim unter Teck. Daar vandaan resteren nog zeven kilometer naar Owen, waar ik de eerste nacht van de reis heb doorgebracht. Owen ligt pal beneden het kasteel Teck en de fietsroute, die is aangegeven met gele "X"-borden, loopt pal langs mijn logeeradres.

De geschiedenis van de pretzel

De eerste dag begon met een paar rustige kilometers in het dal via Beuren naar Neuffen, direct gevolgd door de eerste klim met een stijgingspercentage van 15% naar het kasteel Hohenneuffen. Ook op de eBike kreeg ik het er echt wel warm van en 20 minuten later werd ik beloond met een grandioos panorama. Vanaf het kasteelgebouw uit de 12e eeuw heb je rondom namelijk een prachtig uitzicht over 360°. De Alb-crossing loopt over tal van onverharde wegen, meestal op flinke afstand van de hoofdweg en door wilde, wonderschone natuur. Na een pijlsnelle afdaling langs een kristalheldere beek bereikte ik Bad Urach, waar ik mijn eerste in Zwaben geboren en getogen inwoner tegenkwam. Heiner Beck (56 jaar) is chef-bakker en eigenaar van de 18 vestigingen van bakkerij "Becka Beck". Zo mogelijk gebruikt hij altijd biologische ingrediënten uit de regio, zelfs het komijnzaad komt uit de Alb, en ik had met hem afgesproken voor een lunch met gekruide kookworst van kalfsvlees. Tijdens het eten vertelde Heiner me over de geschiedenis van de pretzel, die in 1477 in Bad Urach werd uitgevonden: "De toenmalige chef-bakker was in ongenade gevallen bij graaf Eberhard en ter dood veroordeeld. Hij kon zich alleen redden als hij binnen drie dagen een brood zou bakken waar de zon driemaal doorheen schijnt. Toen de chef-bakker zijn vrouw zag met haar armen over elkaar, was de vorm van de pretzel meteen duidelijk. Jammer genoeg liet de bakker de pretzel voor het bakken in de sodaoplossing vallen die bedoeld was voor de schoonmaak. Omdat hij geen tijd meer had, bakte hij de pretzel gewoon met de vloeistof er nog op. De graaf was enthousiast, de chef-bakker kreeg gratie en wij eten al meer dan 500 jaar zoute pretzels."

Goed dat ik de Nyon erbij had

Ik fietste verder via Reutlingen, Mössingen en Genkingen tot de etappefinish in Lichtenstein. Vanuit mijn kamer had ik een schitterend uitzicht over het slot Lichtenstein, of ging het eerder om het kasteel Lichtenstein dat daar 300 meter boven mij uittorende op een uitspringende rotspartij? Daar kon ik het de volgende morgen over hebben met Eberhard Etter, die sinds tien jaar hierboven werkt als slotbeheerder. Maar eerst moest ik de weg naar het slot zien te vinden en dat bleek bij dichte mist, motregen en een zicht van 50 meter nog niet zo eenvoudig. Goed dat ik bij mijn tocht ook de nieuwe Nyon boordcomputer van Bosch had meegenomen om te testen. Omdat ik bij de voorbereidingen de gpx-tracks van de tocht had gedownload, vormde de oriëntatie geen probleem meer voor mij. 

Zoals Eberhard al meteen uitlegde, gaat het bij het slot Lichtenstein om het enige sprookjesslot wereldwijd. Als inwoner van Beieren moest ik hier natuurlijk meteen tegenin brengen dat er ook nog een Schloss Neuschwanstein bestaat.

"Wij zijn hier het enige slot dat ooit werd gebouwd vanwege een sprookje. In de 19e eeuw schreef Wilhelm Hauff sprookjes zoals "De kleine Muck", "Het hart van steen" of ook "Kalief Ooievaar". Kort voor zijn vroege dood op 25-jarige leeftijd (hij stierf aan tyfus), publiceerde hij de roman "Lichtenstein". Deze roman was in de 19e eeuw net zo succesvol als tegenwoordig Harry Potter. Het gaat hierin om moord en doodslag en de liefde en in de roman kwam het fictieve Schloss Lichtenstein voor. Hertog Wilhelm was zo enthousiast over het verhaal, de middeleeuwen en het slot dat hij kort daarna het slot volgens de beschrijving heeft nagebouwd", aldus de toelichting van Eberhard. De indrukwekkende binnenruimten kunnen trouwens in een rondleiding worden bezichtigd.

Altijd voldoende energie – ook bij de eBike-accu

's Middags wipte ik na een portie pasta even aan bij Alb-Gold, een regionale producent van noedelproducten. Wie had gedacht dat de streek Zwaben meer dan tien verschillende soorten pasta's kent? Zo kon ik wat energie innemen en ook mijn fietsaccu weer opladen want Alb-Gold heeft net als veel andere restaurants en hotels openbare eBike-laadpalen, de zgn. Bosch PowerStations. 

Ter afsluiting van de dag was er een vijf kilometer lange afdaling naar Risiberg, een klein dorpje met vijf huizen. Bij mijn aankomst in Landgasthof Waldeck parkeerde ik mijn fiets in de garage, mijn accu kon ik meteen in het vergrendelbare Bosch-laadstation plaatsen en tegelijk opladen.

"Snel verder, er is gratis bier!"

Vanuit Risiberg was het nog 20 kilometer tot Tuttlingen, het einddoel van mijn uitje. Maar eerst had ik nog een stop in Wurmlingen bij brouwerij Hirsch. De chef senior Rainer Honer werkt op een leeftijd van bijna 83 jaar nog steeds in de brouwerij, een familiebedrijf sinds vijf generaties. Zijn bieren zijn meermaals bekroond, vertelde de heer Honer niet zonder trots – en hoewel het een feestdag was, trok hij twee uur uit om mij alles te laten zien. Naast de brouwerij kan het biermuseum worden bezocht, waar de geschiedenis van het bier brouwen in de laatste eeuwen uit de doeken wordt gedaan. 

"Ik kan mij nog herinneren dat, toen ik in het begin van de jaren 60 hier begon, de Alb nog een arme streek was en niet te vergelijken met tegenwoordig. Toen ik destijds als chef junior ging werken in een restaurant, ging dat als een lopend vuurtje rond; er werd verteld dat de chef junior van de brouwerij daar werkt; snel erheen want dat betekende gratis bier", vertelde de heer Honer in een smeuïg dialect en met een grote grijns op zijn gezicht. 

Tot besluit – een schitterende eBike-tocht

Terwijl de laatste kilometers tot aan het station in Tuttlingen onder mij wegrolden, liet ik de reis nog eenmaal de revue passeren en mijn conclusie is: een prachtige tocht met uitdagingen voor de geoefende eBiker. Brede banden voor offroad gebruik zijn beslist een voordeel. Een tweede accu kan handig zijn of anders een langere lunchpauze, om een van de talloze laadstations te gebruiken. En heel belangrijk, regenkleding zeker niet vergeten!

Nog meer informatie over de Alb-crossing vind je hier:

Meer ervaren