Uphill Flow Enthusiast

André Wagenknecht

André Wagenknecht:

de Duitse MTB-endurokampioen traint gericht met de eMountainbike

André Wagenknecht:

de Duitse MTB-endurokampioen traint gericht met de eMountainbike

Vijf goede redenen voor een eMTB

Je leert je geboortestreek helemaal opnieuw kennen

Je leert je geboortestreek helemaal opnieuw kennen

Natuurlijk gaat dat op zich met elke mountainbike, het kan ook te voet, maar ik heb mijn nieuwsgierige plannen pas echt kunnen realiseren met de eMountainbike. Ik vind het dan niet erg om soms een stukje om te rijden. Zo maak ik ondertussen veel kleine omwegen, die ik dankzij de kaart op de alles-in-één boordcomputer Nyon dan ook goed met de tocht kan verbinden.

Terugkeer na een blessure of ziekte

Terugkeer na een blessure of ziekte

Na blessures of een ziekte stap je relatief snel weer op de eMountainbike. Hij spaart de gewrichten, ontziet mogelijk het cardiovasculaire systeem en zorgt vooral voor veel plezier. Dat was voor mij zeker het voornaamste punt. Ik wist dat mijn revalidatie lang zou duren, maar met de eMountainbike voelde ik snel weer het plezier en kon ik mijn motivatie behouden.

Geef je eigen training vorm

Geef je eigen training vorm

Wat bij de revalidatie werkt, werkt uiteraard ook tijdens de training. Ik kon mijn training heel gericht afstemmen. Sindsdien zit ik duidelijk minder op de racefiets, omdat ik zelfs mijn basisoefeningen met de eMountainbike kan afwerken. Daarvoor verbind ik mijn hartslagband met de alles-in-één boordcomputer Nyon en zo houd ik mijn hartslag en wattage steeds in het oog.

Meer plezier voor iedereen

Meer plezier voor iedereen

Absoluut het belangrijkste punt. Het is gewoon leuk. Zelfs steile en technische hellingen worden zo uitdagend, maar ook toegankelijk. Ik kan regelen hoeveel ondersteuning ik op dat moment wil, kan de rit personaliseren en kom lekker in een flow. Alle andere pluspunten betekenen voor mij plezier.

De eMountainbike nivelleert.

De eMountainbike nivelleert.

Dat heb ik voor het eerst tijdens mijn revalidatie beleefd. Ik heb in Kroatië gegidst. Daar kon ik met alle deelnemers gelijke tred houden, en zij met mij. We vormden daardoor een evenwichtige groep, konden tijdens de tour met elkaar praten en hadden samen veel plezier. Zonder de ondersteuning was de groep beslist veel meer verdeeld geweest.

"Een geschenk uit de hemel" - André Wagenknecht over revalidatie en training met de eBike

André Wagenknecht vertelt hoe de eMountainbike hem motiveerde in zijn revalidatie, hoe hij daarmee zijn geboortestreek herontdekte en dat hij sindsdien zijn training met de eMountainbike kan coördineren.

Als je de video afspeelt, worden gegevens verzonden aan Google Ireland Limited. Meer informatie over de verwerking vind je in het privacybeleid van Google.

Als je de video afspeelt, worden gegevens verzonden aan Google Ireland Limited. Meer informatie over de verwerking vind je in het privacybeleid van Google.

De in het Vogtland geboren André Wagenknecht

draait al lang in de downhill-sport mee en is sinds enkele jaren ook succesvol in het enduro-segment. "Knecht" zoals zijn vrienden hem noemen, stamt niet zoals veel anderen uit de cross-country, maar stapte in de jaren '90 direct in de downhill-sport. Hij ontwikkelde samen met Cube de Cube Carbon-Downhiller Two-15, en kon het eerste Duitse kampioenschap in MTB-Enduro 2014 winnen. De laatste jaren werd André bekend als profrenner en wordt hij beschouwd als het gezicht van de Saksische mountainbike-boom.

Maar in het voorjaar van 2016 moest Knecht weer helemaal opnieuw beginnen.

Na een succesvol seizoen 2015 wil André de winter gebruiken om weer in vorm te komen, maar de eerste trainingsanalyse is teleurstellend. De neerwaartse trend zet zich door en wat later krijgt hij de ontnuchterende diagnose: de ziekte van Pfeiffer. "Daardoor zette ik van de ene op de andere dag alle trainingsactiviteiten stil. Lichamelijke inspanning was uit den boze en het bleef onduidelijk hoe lang het genezingsproces zou duren." Weer in vorm komen en het seizoen 2016 kon "Knecht" dus wel vergeten.

Er is een lichtpuntje op het Cube Dealer-Camp in Istrië.

Als renner van het Cube Action Team wordt André overgehaald een rondje op de nieuwe Cube eStereos te rijden. "Die rit was voor mij ongelooflijk. Eindelijk weer in beweging en bovendien bleef mijn hartslag mooi laag bij het klimmen. Dankzij de ondersteuningsniveaus van de Bosch Performance CX bleef de belasting in het toegestane gebied." Hij verzorgt ter plaatse wat begeleide eBike-ritten en is direct overtuigd door de nieuwe techniek.

 

"Ik heb op de eBike mijn geboortestreek weer herontdekt"

André Wagenknecht

Terug in Duitsland

wil André deze drive benutten en zijn oude vorm weer terugkrijgen. Hij laat trainingsschema's met zeer lage hartslagen opstellen, bespreekt ze met zijn artsen en heeft nu eindelijk weer sportieve vooruitzichten. Nog belangrijker is het plezier dat hij weer in de natuur kan sporten. "Van die lange pauze ben ik gek geworden. Weer op de fiets te kunnen zitten en mijn hometrails te kunnen rijden, was een ongelooflijk beleving." Om niet uitsluitend op zijn gevoel te hoeven afgaan, helpt de techniek hem. De alles-in-één boordcomputer Nyon toont het momentele trapvermogen in watt, zodat hij de ondersteuningsniveaus steeds op zijn actuele trainingstoestand kan afstemmen . Je kunt Nyon via Bluetooth met verschillende hartslagbanden verbinden en zo houdt hij zijn trainingsprogramma's steeds in het oog. "Ik kon zo tijdens de hele revalidatieperiode gecontroleerd trainen, en vooral niet alleen op de weg, want ik kon eindelijk weer naar het bos, de natuur in."

"Knecht" traint bij voorkeur in en rond zijn geboortestreek.

Hier heeft hij vrienden waarmee hij al jarenlang rijdt. Hij heeft hier ook het Bikepark Schöneck in de buurt. Hij geeft toe dat hij vóór zijn ziekte nooit had gedacht dat de eBike hem zo'n enorme vrijheid zou bieden. Maar inmiddels kan hij hem niet meer missen. Zelfs nu de ziekte van Pfeiffer genezen is, gebruikt hij de eBike nog regelmatig. "De eBike biedt mij nog steeds een gecontroleerde off-road-training. Wat voorheen alleen met een racefiets lukte, kan ik nu ook in het bos doen."

Hij ziet de eBike voor zichzelf als een leuk trainingstoestel,

als mobiliteitsondersteuning, maar niet als een pure racefiets. Zeker onder collega-wielrenners wordt de eBike niet afgekeurd. Veel profs gebruiken de eBike om hun training gecontroleerder en intensiever vorm te geven. In de zomer van 2016 heeft André verschillende eMTB-wedstrijdklassen getest. "De eBike betekent voor mij rijplezier en vrijheid, niet zozeer wedstrijden. Maar ik kan me voorstellen dat in de toekomst nog één of andere geschikte en werkelijk leuke wedstrijdklasse ontstaat."

 

"De eBike gericht bij de training gebruiken"

André Wagenknecht

Interview met André Wagenknecht:

Hallo André, vertel even wie je bent.

Ik ben André Wagenknecht en kom uit de omgeving van Plauen.

Je bent al relatief lang professional. Waar kom je oorspronkelijk vandaan? Hoe ziet je loopbaan eruit?

Mijn loopbaan is relatief eenvoudig te beschrijven. Ik was als kind veel met de fiets onderweg en heb dan ergens in de jaren '90, ik denk oktober '95, mijn eerste wedstrijd gereden. En dan vanaf '96 actief. Het is intussen al ruim 20 jaar dat ik actief op de MTB zit. Ik heb veel meegemaakt en kom eigenlijk uit de downhill-sport. In tegenstelling tot veel anderen ben ik niet in de cross-country begonnen, zoals gebruikelijk in de jaren '90. We zijn direct begonnen met hardtails downhill te rijden, waaronder veel dual slalom. Daar ligt mijn oorsprong, mijn begin.  

Je rijdt nu sinds een paar jaar enduroraces. Hoe ben je daartoe gekomen? Wat is de aantrekkingskracht voor jou?

In 2008, nadat ik Duits kampioen downhill werd, ontstond er voor mij een leegte. Ik wilde iets nieuws uitproberen. Na mijn overstap naar Cube heb ik wat tijd geïnvesteerd om samen een nieuwe downhill-bike te ontwikkelen. Dat was ook de periode waarin net de enduro was ontstaan. Samen met ons team, het Cube Action Team, ben ik dan onmiddellijk vanaf het begin in het enduro-gebeuren gestapt. Dat was voor mij gewoon een nieuwe uitdaging, en vooral heel plezierig om de hele dag met anderen te rijden zonder tussendoor in het rennerskwartier of in de lift te zitten. Bergaf was het dan zoals downhill en dat vond ik altijd al leuk

Je hebt dan ook het eerste Duitse kampioenschap gewonnen. En meteen daarna was je voor lange tijd uitgeschakeld. Wat is er gebeurd?

Nadat ik het Duits kampioenschap won, was ik uiterst gemotiveerd. Ik was goed in vorm en heb in de winter mijn trainingsprogramma gevolgd. Maar dan merkte ik dat er iets niet klopte. De vermogensmeting heeft dit vermoeden bevestigd. Op dat ogenblik gingen wij uit van een normale griepinfectie. Maar het ging steeds verder bergaf en uiteindelijk werd bij mij de ziekte van Pfeiffer geconstateerd. Daarmee was mijn seizoen meteen voorbij. Dat was vooral ontnuchterend. Het heeft lang geduurd voordat ik langzaam opnieuw mocht beginnen en dan nog maar heel voorzichtig.

Welke rol heeft de eBike bij jouw revalidatie gespeeld?

De eBike was voor mij toen een soort geschenk uit de hemel. Van de artsen kreeg ik een volledig fietsverbod. Maar met de eBike kon ik heel gecontroleerd opnieuw beginnen. Het is eigenlijk begonnen toen ik bij een dealer-event in Istrië een eBike groep mocht begeleiden. Daar heb ik gemerkt dat ik met de eBike gestructureerd kan trainen, dat ik mijn hartslag kan controleren en vooral dat ik er innerlijk gewoon plezier aan beleefde.

Dat betekent dat er enerzijds het aspect plezier was, maar anderzijds ook werkelijk de aanzet om op het gebied van training iets te doen?

Dat klopt, de combinatie van plezier en training - maar dan exact met de lage belasting die ik op dat moment nodig had. Dat was voor mij ideaal.

Rij je nog steeds op de eBike?

Eerlijk gezegd, gebruik ik de eBike voor de trainingen thuis. Dat hangt van de beschikbare tijd en mijn trainingsschema af, maar juist op de minder drukke dagen, als ik toch plezier wil hebben aan het afdalen en aan de techniek wil werken, is de eBike optimaal. Tegenwoordig stap ik eigenlijk relatief vlug op de eBike. Vooral in de wintermaanden.

In hoeverre regel je de training met de eBike?

In het begin heb ik veel uitgetest, want er waren nauwelijks praktijkgegevens. Ik heb eerst vooral de techniek goed bestudeerd. Wat kan de motor, hoe ondersteunt hij me, wat neemt hij van me over? Wat moet ik zelf nog beïnvloeden, ook wat het schakelen betreft? Nu probeer ik de eBike gericht bij de training te gebruiken om gewoon op hetzelfde niveau te blijven.

Controleer je dat ergens? Of is het een kwestie van aanvoelen?

Dat controleer ik zeker. De hartslag zie ik simpelweg op de boordcomputer Nyon. Ook alle andere trainingsparameters heb ik zo in het oog, zodat ik ze vlot kan controleren, maar ook accenten kan zetten.

Wat vind je zo leuk aan het eBiken?

Hiermee heb ik mijn geboortestreek weer herontdekt. Op mijn gebruikelijke route heb ik plotseling nieuwe varianten gevonden, omdat ik gewoon dacht "aha, daarboven heb ik nog niet gereden, daar rij je nu maar eens snel omhoog". Daar geniet ik tegenwoordig van. Zo ontstaan er gewoon nieuwe impulsen en ontdekkingen onder het rijden.

Denk je dat het zinvol en nodig is om nieuwe wedstrijdklassen voor eBikes te ontwikkelen.

Een wedstrijdklasse voor eBikes is zeker interessant. We zitten momenteel nog in de onderzoeksfase. Ik heb zelf in 2016 veel uitgeprobeerd om nieuwe wedstrijdklassen te leren kennen. Op het bikefestival in Riva stond ik aan de start en ook bij de hillclimb tijdens de Crankworx in Whistler. En ook nog bij een pure enduro-wedstrijd. Als renner kan ik momenteel nog helpen bij de vormgeving en zo nodig bijsturen. De focus moet echter absoluut op de funfactor liggen en niet op de uitdaging.

Ben je momenteel als enduro-profrenner onder de eBike-gebruikers een pionier, of zijn er al meer? Hoe wordt dit bekeken in het rennerskwartier?

Mijn buikgevoel zegt dat de meningen in het rennerskwartier al 50/50 verdeeld zijn. Ik weet zeker dat ook toprenners op de eBike trainen – velen zelfs. Juist omdat er ondertussen ook veel op de eBike getest wordt. Ik denk ook dat er nog veel meer als training met de eBike zal worden gereden. Als er vroeger iets nieuws verscheen, moesten we daar ook langzaam aan wennen. Maar ik denk dat de eBike er hoe dan ook aankomt.

Heb je sportief nog grotere doelen in de komende jaren of wat wil je nog bereiken?

Ik zit, zoals gezegd, al ruim 20 jaar in de wielrennerij. Ik wil in ieder geval nog steeds wedstrijden blijven rijden, dat zit in mij. Dat kan ik ook moeilijk afremmen. Maar ik zou mijn ervaringen ook voor de verdere ontwikkeling willen blijven gebruiken. Daar beleef ik nu heel veel plezier aan. Vooral in het eBike-segment zit nog zoveel potentieel.

Welke binding heb je met het Vogtland, met je geboortestreek?

Ik ben erg gehecht aan het Vogtland. Het is een geweldige omgeving om te mountainbiken. We hebben alle mogelijkheden van downhill en endurorijden tot prachtritten over bergwegen, die in de winter anders alleen door de skiërs worden gebruikt. Ik ben heel graag weg, ik rij heel graag allerlei trails, maar ik kom ook heel graag weer thuis.

Waar moet je hier in de omgeving absoluut heen?

Hier is de laatste jaren zoveel gebeurd, dat er kleine hotspots zijn ontstaan. Om te beginnen het Bikepark en de club in Schöneck met het trailcentrum in Rabenberg en aan de Tsjechische kant BoziDar en ook de flowtrail in Klinovec. Daar profiteren we in deze regio allemaal sterk van en we hopen dat deze ontwikkelingen opgepikt en gestimuleerd zullen worden.

Wat is voor jou Uphill Flow?

Bij de uphill flow ligt voor mij de nadruk op flow. Voor mij is het dat je bergop voelt wat je anders op een normale fiets bergaf voelt. Als ik dus met een geringe inspanning en weinig kracht en macht hetzelfde gevoel beleef als ik anders alleen bij het afdalen krijg. Dat is voor mij bij de uphill een heel nieuwe ervaring.

 

Nog meer Uphill Flow Enthusiasts